Liczba stron internetowych, podobnie jak liczba użytkowników sieci, stale się powiększa. Zasoby internetu umożliwiają znalezienie informacji właściwie na każdy temat – z uwagi na rozwój technologii oraz ułatwiony do nich dostęp, wydaje się, że stanowi on medium demokratyczne. Jednak, ze względu na zróżnicowaną możliwość korzystania z najnowszych rozwiązań oraz różny stopień sprawności użytkowników stron www, coraz bardziej znacząca okazuje się kwestia ich dostępności (ang. web accessibility), czyli stopnia ich przystępności dla wszystkich osób korzystających z sieci, w tym osób potencjalnie wykluczonych cyfrowo, tj. osób starszych, gorzej wykształconych, mających utrudniony dostęp do szerokopasmowego internetu oraz osób niepełnosprawnych (ze względu na wzrok, słuch, kłopoty z mową, ograniczenia poznawcze, neurologiczne, ruchowe, a nawet trudności w uczeniu się).
Z myślą o zwiększeniu dostępności wszystkich stron internetowych, konsorcjum W3C (Word Wide Web Consorcium), zajmujące się opracowywaniem standardów pisania i przesyłu stron www, w ramach ogólnoświatowej inicjatywy WAI, opracowało wytyczne dotyczące dostępności treści internetowych. Zaproponowane wskazówki, odwołujące się w znacznej mierze do technicznych aspektów budowy stron, mają uczynić je bardziej przyjaznymi dla wszystkich użytkowników. Aktualna wersja dokumentu WCAG 2.0., opublikowana w 2008 roku, od 2012 roku jest zgodna z międzynarodową normą ISO/IEC 40500:2012. W Polsce standardy dostępności uwzględnia rozporządzenie w sprawie Krajowych Ram Interoperacyjności.
Skierowane między innymi do osób zajmujących się projektowaniem stron internetowych, nabywców i zleceniodawców usług www, decydentów, a także nauczycieli i studentów wytyczne określają zasady ogólne, będące podstawą dostępności treści www: postrzegalność, funkcjonalność, zrozumiałość oraz solidność.
Postrzegalność strony internetowej odnoszona jest przede wszystkim do przedstawienia zawartych na niej informacji oraz pozostałych jej elementów składowych w sposób przystępny „dla zmysłów” każdego użytkownika. Zgodnie z przyjętą regułą, każda treść nietekstowa, np. fotografia, powinna posiadać alternatywną formę tekstową (opis), dodatkowo możliwą do zamienienia w inną formę, taką jak powiększony druk, brajl, określone symbole, uproszczony język lub mowa syntetyczna, zamieszczane treści powinny być możliwe do prezentowania w różny sposób, bez uszczerbku na ich znaczeniu (np. w postaci uproszczonego układu wizualnego), a także powinny być możliwe do rozróżnienia na tle innych elementów, na przykład poprzez wizualne przedstawienie bloków tekstu, wyróżnienie przy pomocy koloru (kontrast) oraz możliwość kontroli odtwarzania dźwięku (przerwanie, wyłączenie lub regulacja głośności dźwięku).
Funkcjonalność www sprowadza się do możliwości swobodnego użycia wszystkich elementów interfejsu oraz jej nawigacji, między innymi poprzez umożliwienie korzystania ze strony z poziomu klawiatury, zapewnienie użytkownikom wystarczającej ilości czasu na przeczytanie i skorzystanie z informacji umieszczonych na stronie, a także ułatwienie poruszania się po stronie i wyszukiwania określonych treści. Zrozumiałość strony internetowej odnosi się przede wszystkim do czytelności jej interfejsu oraz prezentowanych na niej treści, a w szczególności do umożliwienia użytkownikowi odczytania wszystkich informacji (np. w przypadku słów nietypowych udostępnienie słownika pojęć), przewidywalności sposobu otwierania się i działania witryny oraz pomocy przy wprowadzaniu przez użytkownika informacji, chociażby poprzez automatyczne wykrywanie błędów lub zastosowanie tak zwanej sugestii poprawności słów. Solidność strony www oznacza natomiast odpowiedni sposób publikowania treści, pozwalający na skuteczne ich interpretowanie przez różne oprogramowania, w tym technologie wspierające (kompatybilność treści z używanymi teraz i w przyszłości programami).
Najnowsze komentarze